Moja poezja (moje prywatne poglądy)

Czym jest miłość bez cierpienia, tęsknoty;

Czym jest szczęście bez trudności, wyrzeczeń;

Czym jest życie bez bólu i płaczu

tylko ono mi pozostało,

nie mam nic więcej.

Kłamstwo zawsze takie samo,

przemądrzałe i bezwstydne,

mogę też powiedzieć śmiało

brzydzi mnie miłe, niewinne

piękne jak skrzydła motyla,

jakby melodia przemiła;

Zamiast bycia komuś dobrym,

życzliwym, a również miłym,

bezpośrednio może przymuś,

pobij, albo najlepiej go uduś.

Wiatru poczuć chciałbym dłonie

skromne, wspaniałe i piękne,

stanąć po tej życia stronie

gdzie nie byłem, jednak tęsknie;

już żył nie będę daremnie,

już nie będzie pustki we mnie,

z wiatrem siły swe połączę

z wiatrem, takim jak na łące.

Przyjaźń wielu pochwał warta,

lecz nie ta z uczuć obdarta;

nie ta przyjaźń zfauszowana,

lecz ta druga, szanowana...

wśród niektórej już maniery

całkiem jest wyobcowana,

lepszy jeden uśmiech szczery,

jeden zwrot poszanowania,

pomiędzy ostygłym światem,

pomiędzy fauszywym bratem;

Gorzej całkiem już nie zwarzać

i ciągle z tym się powtarzać:

wolę słowa nie dotrzymać,

ale pieniądz muszę trzymać.

Czytać dzieła to rzecz ważna,

a nie czytać, nie poważna;

Bo gdy przejrzysz stron już kilka,

to tak jakbyś tropił wilka,

a i można to polubić,

lecz ważne tropu nie zgubić;

Ale jak wytropić wilka,

gdy się pije kufli kilka?

Każde dzieło odczytywać,

to jak smak nowy wyczuwać,

albo kolor znaleźć inny;

tamten dziki, ten niewinny.