Moja poezja (moje prywatne poglądy)

Niewierzący:

Jestem panem wykształconym

powiem jak to z mojej strony

wyglądać ma wiara wasza

którą wiele ust przytacza;

Pierwsza sprawa to dowody

jak i również ich powody;

Rzeczą bowiem oczywistą

dla mnie jak i też dla wielu,

że słońce samo zabłysło,

a człowiek powstał bez celu;

Również nam mówią badania,

jak i różne rozpoznania,

że nie Bóg człowieka stworzył

lecz człowiek z materii ożył

poprzez miliony procesów,

poprzez wiele lat, okresów,

przez rozwój życia jak wiecie,

powstał człowiek na planecie.

Wierzący:

Ja wiem coś o czym nie powiesz,

wiele niech się ludzi dowie,

bo istnieją też dowody,

że Bóg darował swobody

życia ludziom, wszystkim, wszędzie

i nawet jego orędzie

wygłoszone, zapisane

jako Biblia i Testament;

Istnieją także powody,

że człowiek stary czy młody

gdy śmiało zawierza w Boga,

przyjaźnią obdarzy wroga;

Każdy więc kto wierzy w miłość

rozwiąże tę to zawiłość

bo człowiek stworzony został

przez świętą Istotę Boską,

najważniejszy cel mu przystał,

by bliźnich obdarzyć troską.

Niewierzący:

Nic nie warte twe dowody,

powiedzieć mógłbym, że wody

nam do życia nie potrzeba,

lecz jedynie głosu z nieba!

Wierzący:

Twym dowodom nie zaprzeczam,

jednak tę sprawę poruszam

bo w twych słowach kłamstwa więcej,

a są czyste moje ręce.

Niewierzący:

Nie zamierzam tu się kłócić,

mów spokojnie, zmarły wróci...

Wierzący:

Zmarłym wolę cześć oddawać,

niźli z szatanem się zmawiać,

jak postępują grzesznicy

stojąc po jego prawicy.

Niewierzący:

Myśli twoje przedzielone

są wyraźną granicą

między tym co dowiedzione,

a tym co się zwie próchnicą;

Moja rada: w Boga wiara,

to tylko marzeń niemiara.

Wierzący:

Ostań ty przy tym poglądzie,

ja przytoczę prawdę swoją;

wszyscy głupcy na tym lądzie,

niech się wiecznie Boga boją.